Rush hours

Maandagochtend vertrokken uit Utrecht en vervolgens per trein naar Schiphol. De reis verliep voorspoedig en we stonden ruimschoots op tijd op Schiphol. Rustig alle check-in en security procedures doorlopen en vervolgens lekker relaxen achter de douane. Een uur voor tijd blijkt dat ons vliegtuig naar Oslo een half uur vertraging heeft. Op zich geen probleem, maar we weten wel dat het vrij krap wordt om onze aansluiting naar Tromso te halen. Zeker omdat in Oslo de koffers door ons persoonlijk van de bagageband moeten worden gehaald, opnieuw moeten worden ingecheckt en wij daarna ook zelf nog door de security moeten (opnieuw). Voor ons onlogisch, maar het zal wel te maken hebben met twee verschillende delen van het vliegveld in Oslo (internationale en binnenlandse vluchten) waardoor het logistiek niet mogelijk is om de koffers in één keer door de sturen van het ene naar het andere vliegtuig.

Het vliegtuig naar Oslo stijgt om 11.35 uur op (gepland: 10.45 uur) en we komen om 12.50 uur aan. Conclusie: de piloten hebben hun best gedaan om de tijd in te halen. Op Oslo aangekomen snellen we ons naar de bagageband, waar we geduldig wachten op de koffers. Het vliegtuig naar Tromso vertrekt om 13.55 dus het is een redelijke stressbedoeling. Na het vragen van informatie bij de SAS balie (blijkt dat koffers gratis worden nagezonden, maar je kan ook worden omgeboekt naar een andere vlucht) maken we onze beslissing: we gaan de vlucht halen, zonder koffers. Rennend over het vliegveld, snel door de security (we krijgen voorrang), waar we van alles vergeten zijn om uit de tassen te halen, zoals de flesjes water. Vervolgens komen we met losse veters in de schoenen, voor vastmaken hadden we geen tijd, om 13.45 uur aan bij de gate. We mogen nog gauw naar binnen en zodra we in het vliegtuig zitten vertrekt deze. Goede timing dus.

De vlucht duurt 2 uur inclusief taxiën en de-icing van het vliegtuig. Op Tromso geven we onze koffers als vermist op. De service is perfect en we krijgen zelfs een overlevingspakket met tandpasta mee. De bus gezocht naar het centrum (snowspikes waren toch wel handig geweest nu, maar die zaten in de koffer) en op weg gegaan naar het hotel. Het hotel is pas in november 2014 geopend en kent een moderne check-in service. Je toetst je naam in op een touch screen scherm, houdt een pasje voor de laser en je kamer wordt toegewezen. Er komt dus geen mensenwerk meer aan te pas. Wel grappig en innovatief vinden wij. De hotelkamer ziet er goed uit. We hebben nog weinig spullen om neer te zetten en te gebruiken. We besluiten daarom om onze boterhammetjes uit de handbagage op te eten en een stuk te gaan wandelen.

Tromso is een rustige stad, hoewel er toch veel auto's en bussen rijden. Ondanks de gigantische hoeveelheid sneeuw en de weg die gewoon een ijsbaan is rijdt het verkeer hier uitstekend. Niemand heeft sneeuwkettingen om z'n banden en voor gladheid zijn de mensen niet bang. Er zitten veel aparte winkeltjes (vinden wij), vooral gericht op het toerisme. We lopen naar de zuidkant van het eiland en maken een wandeltocht van zo'n 10 km. Dit zonder snowspikes, maar het gaat prima op onze wandelschoenen, als je een beetje oplet. Terug in ons hotel aangekomen hebben we nog niets gehoord over de koffers. De één schijnt in de avond aan te komen, de ander de volgende ochtend. We hebben een onrustige nacht, omdat we toch de spullen graag bij ons hebben. Geen kans op noorderlicht vandaag, de hemel kleurt grijs van de bewolking. Jammer, want de noorderlicht activiteit scheen perfect te zijn.

De volgende ochtend hebben we zelf actie ondernomen en de koffers opgehaald op het vliegveld. Om half 11 zaten we weer terug in de bus naar het hotel. Het ov werkt perfect en een dagkaart valt hier qua prijs nog wel mee. We zetten gelijk koffie met de waterkoker en kunnen onze voedselvoorraad uitpakken. Dit is nogal wat, maar naar onze beleving kunnen we het goed gebruiken, de prijzen in de supermarkt zijn wel anders dan in Nederland namelijk. Na douchen en relaxen zijn we op weg gegaan naar de toeristeninformatie, een shopping centre en het museum Polaria. Polaria mogen we in voor een studentenprijsje (scheelt toch weer een euro of 6 pp) en we kijken er 2 films, één over Spitsbergen, één over het noorderlicht. Daarnaast nog een interessante tentoonstelling over de smelt van het ijs in het noorden, een aquarium en een bak met zeehonden. De zeehonden krijgen te eten en worden getraind. Leuk om te zien, slimme beesten.

Na Polaria gaan we naar een groot winkelcentrum vlakbij het vliegveld. We hebben toch een dagkaart voor het ov, dus besluiten die goed te gebruiken. Naast een grote sport en elektronicazaak ook een bezoek aan de REMA 1000 supermarkt. Eten gekocht voor de avond. Op de hotelkamer terug eten we de wraps met gekochte inhoud. We vermaken ons wel. Besluiten om op de hotelkamer te blijven. Het weer is bagger (sneeuw, grijze massa) en we zijn ook nog wel moe van het reizen van maandag. Na het kijken van twee films vallen we lekker in slaap.

Hopelijk gaan de kansen op het zien van het noorderlicht de aankomende dagen wat vergroot worden. De voorspellingen zien er niet uitermate goed uit en veranderen om de paar uur. Vanavond/vannacht is er misschien wat kans op opklaringen, maar de noorderlicht activiteit zelf is niet zo groot. We weten inmiddels wel wat plekken hier te vinden waar we in het donker kunnen kijken, zonder te veel lichtvervuiling.
Momenteel is het nog aan het sneeuwen. Vanmiddag wordt het beter en zijn we van plan om een wandeltocht te maken.

Groetjes,

Leonie en Dave